1 komentarz

• 

  Z łezką w oku wspominam czasy, kiedy nosiłem flanelowe koszule w kratę, wytarte sztruksy i wiązane buciory. Ze starym, rozwalającym się walkmanem i słuchawkami na uszach, przemierzałem ulice mego miasta, słuchając Nirvany, Soundgarden, Pearl Jam i wczesnych dokonań Red Hot... Kurcze! To było prawie 20 lat temu!!! Później usłyszałem Tool - nieco mocniejszą i bogatszą instrumentalnie inklinację grunge'owych buntowników, oraz The Smashing Pumpkins, kapelę o wielu twarzach - od mocnego grunge, przez pop-rock po psychodeliczny odjazd. Choć lata 90 nie były na pewno najlepszą dekadą w historii rocka, to jednak zrodziły ten bardzo ciekawy i charakterystyczny nurt.
  Pierwsze takty płyty australijskiego COG - 'Sharing Space' nie dość, że przywróciły wspomnienia ze złotych, młodzieńczych czasów, to jeszcze wywołały przyjemny dreszczyk. Głos który można przyrównać do Chrisa Cornella, gitara brzmiąca jak ta, na której grał Adam Jones, bas a'la Jeff Ament. A przy tym wszystkim coś, na co moje progresywne serce jest wyczulone - dbałość o techniczną stronę muzyki a także melodie: i te nieskomplikowane, i te bardziej wyrafinowane.
  Płytą rządzą gitary. Budują całą atmosferę, będąc od czasu do czasu wspomagane przez elektroniczne efekty. Całość spina dość 'brudny' i nisko brzmiący bas oraz niespokojnie wybijająca mnóstwo rytmicznych przejść, perkusja. Cały ten instrumentalny nieład tworzy dość psychodeliczny efekt. Kiedy jednak poszczególne, krnąbrne instrumenty zgrają się na chwilę, potrafią zagrać bardzo przyjemne dla ucha melodie. Osobną jakością jest wokal, wykorzystany na 101 różnych sposobów. Od śpiewu, przez rap po przeróżne elektroniczne mutacje głosu.
  Teksty zahaczają o politykę i zależności społeczne. W 'The Movies Over' słyszymy nawet przemówienie do (prawdopodobnie) elektoratu wyborczego! Od początku do końca mieszanka tekstowo - instrumentalna niesie pewne napięcie, dostrzegalne nawet dla osób, które nie zagłębią się w poszczególne tematy utworów.
  Moim faworytem są kompozycja numer dwa: 'Are You Interested?' - utwór energiczny i dość melodyjny, oraz szósty na krążku 'Swamp' - psychodeliczny, nawet dość kosmiczny z wykorzystaniem syntezatorowanych skrzypiec, oraz potęgą brzmienia, rozbudowywaną w świetny sposób w drugiej jego części. Dawkę nostalgii niesie utwór tytułowy 'Sharing Space'. Utwór numer dziewięć ('How Long') z kolei pokazuje, jak w ciągu 3,5 minuty rozwinąć bogactwo brzmienia. To bardzo progresywny kawałek.
  Zespół COG tworzą: Flynn Gower (wokal, gitary), Lucius Borich (perkusja), Luke Gower (gitara basowa), muzycy świetnie się rozumiejący, przekazujący, każdy po trosze, kawałki swoich dusz w idealnych proporcjach. Płyta 'Sharing Space' została wydana w kwietniu 2008 roku i była drugą pozycją zespołu, po debiutanckim krążku 'The New Normal'. Wcześniej muzycy wydali kilka maxi-singli.
  Przyznam szczerze, że ów muzyczny nieporządek i porządek zarazem traktuję troszkę jako rock eksperymentalny. No bo jak tu nazwać mieszankę garażowego grunge, z kosmicznym rockiem psychodelicznym oraz progresywnie rozwijającym się układem utworów? Płyta przez swą bogatą różnorodność, oprócz tego, że przypomniała mi stare, szczenięce lata, to jeszcze powaliła potęgą brzmienia i przykuła do fotela dzięki mieszance elektronicznych efektów. Głos Flyna Gowera nie pozwolił mi wstać przez 72 minuty i 4 sekundy. Świetny kawał roboty! Jeśli lubicie taki, ostrawo brzmiący misz-masz, to z pełną odpowiedzialnością polecam Wam ten album.
  
  4/5
  
  Krzysztof Baran

  Krzysztof Baran czwartek, 27, sierpień 2009 01:53 Link do komentarza