1 komentarz

• 

  Są wśród artystów postacie, których istnienie na zawsze pozostaje do końca wielką niewiadomą. Skąd się pojawili tak naprawdę? Jak już zaistnieli, to narobili mnóstwo krzyku, a następnie znów zaginęli. Dlaczego? Zwykle to bardzo charakterne osobowości, jak gdyby wyrwane żywcem z kosmosu. Do takich ludzi zaliczyć należy niewątpliwie braci: Petera i Michaela Giles. Wytrawni fani rocka progresywnego już rzucą zagadkowy uśmieszek. Jasne, to Ci dwaj panowie, którzy wraz z Robertem Frippem najpierw budowali podwaliny wielkiego King Crimson, tworząc w drugiej połowie lat 60 trio Giles, Giles & Fripp, by na przełomie dekad zatańczyć na zamku Karmazynowego Króla, w tańcu jego podwładnych marionetek. To bardzo tajemniczy muzycy. Do niedawna ich wczesna działalność, datowana na lata 1962-1967, owiana była tajemnicą. Po prostu nie było ogólnie dostępnego wydawnictwa, dokumentującego te lata ich kariery. Z pomocą przyszła nam wytwórnia Voiceprint, przygotowując bardzo ciekawy materiał w postaci przekrojowej składanki.
  Jeśli chcielibyście znaleźć na niej zakręcone utwory w stylu '21 st Century Schizoid Man' czy też nawet klimatyczne w stylu 'Epitaph', to raczej się zawiedziecie. W czasach, o których płyta traktuje, Ci dwaj panowie jeszcze nie zajmowali się taką muzyką. Był to okres, gdy rządził rythm'n blues i pop. To czasy, kiedy The Beatles i The Rolling Stones święcili swe największe sukcesy. Nic, więc dziwnego, że i bracia Giles próbowali takiej właśnie drogi kariery, przynoszącej zresztą wówczas i sławę i kasę. Peter i Michael jednak zginęli wśród setek, ba tysięcy tego typu wykonawców, by wreszcie zrozumieć, że aby zaistnieć, trzeba szukać czegoś zupełnie nowatorskiego. Jak wszyscy wiemy, w taki właśnie sposób wypłynął na muzyczny ocean Karmazynowy Król.
  Ciekawski fan, który za powrót do lat przełomu '69/'70 zaprzedałby duszę, powinien jednak do tego wydawnictwa dotrzeć. Składanka zawiera 24 krótkie utwory, które dla hobbystów są bezcenne. Zresztą trzeba przyznać, że rythm'n bluesowej i popowej mieszanki słucha się ze sporą przyjemnością. W znakomity sposób materiał wznosi nad głośniki aurę tamtych czasów, a przy tym chęć pogrzebania nieco w historii, kiedy tak naprawdę rocka progresywnego jeszcze nie było, albo właśnie się zrodził, będąc w niemowlęcych powijakach.
  Sporo zresztą informacji znajdziecie w książeczce dołączonej do wydawnictwa. Są w niej zdjęcia poszczególnych formacji, w jakich bracia Giles występowali. Są nazwiska osób, z którymi współpracowali. Zmienia się także i sama muzyka, co wyraźnie słychać na płycie, bowiem poszczególne utwory ułożone są chronologicznie. Nie da się odeprzeć wrażenia, że młodzi bracia w tym czasie zapatrzeni byli w The Beatless, The Who, Franka Zappę i The Who. Nic więc dziwnego, że gdy panowie Giles wraz z Robertem Frippem założyli trio, które posłużyło za protoplastę King Crimson, rokowania w prasie sprowadzały się do stwierdzenia, że oto narodzi się zapewne jeszcze jeden singiel dorobkiewiczów, którzy przyjechali do Londynu, by zrobić karierę. Jak wiemy, historia spłatała pismakom psikusa, a muzyka tym razem zabrzmiała zupełnie odmiennie.
  Wydawnictwo firmy Voiceprint zostało zgrabnie zremasterowane, i jak już wspomniałem, opatrzone mnóstwem informacji, załączonych w książeczce. To pozycja głównie dla hobbystów, oraz ciekawskich maniaków progresywnego gatunku. Przeciętny słuchacz może sobie tą pozycję darować, choć z drugiej strony, ponoć apetyt rośnie w miarę jedzenia...
  
  Wartość archiwalna bezcenna, tak trzeba tą płytę ocenić!
  
  Krzysztof Baran

  Krzysztof Baran środa, 18, listopad 2009 22:52 Link do komentarza