1 komentarz

• 

  Zacznę od tego, że to za bardzo nie są moje klimaty i może dzięki temu będę bezstronny i obiektywny.
  Płyta mroczna, dołująca, raczej nie do słuchania na imprezach. Klimat industrialny, jak sami o sobie mówią - to neopsychodelia. Garaż połączony z zimną falą.
  Pierwsze przesłuchanie tego krążka praktycznie przebiegło obok mnie. To trudna muzyka. Nie można jednak przejść obok niej obojętnie, bo to muzyka kompletnie niszowa, której w radiu raczej nie usłyszycie.
  Bardzo spójna i jednorodna jest ta płyta - nie ma tu tanich zagrywek pod publiczkę czy puszczania oka do słuchacza. Od początku do końca ostra dołująca jazda z ostinatowymi riffami gitarowymi, prostą, prawie mechaniczną perkusją, dołującymi pochodami basowymi i wielopłaszczyznowym śpiewem wokalisty.
  Widziałem grupę na żywo i wiem, że wśród słuchaczy lubiących gitarowy trans taka muzyka robi wielkie wrażenie. Zdecydowanie lepiej wypadają na żywo, bo to muzyka do słuchania w skupieniu, ale wśród ludzi, którzy czują to samo, słyszą to samo i oczekują tego samego.
  To sztuka kompletnie niezależna, niezdolna do samofinansowania, czyli niekomercyjna. Mało już zespołów jest zdolnych do kompletnie niekomercyjnego wydawania płyt, które być może nie zarobią na siebie, ale zostawią ślad po takiej twórczości.
  Wiem, że takie klimaty mają oddanych zwolenników, więc dla nich poświęcam tę płytę, która pokazuje jak wiele można powiedzieć przy tak minimalistycznym graniu.
  Muzycznie i brzmieniowo majstersztyk, choć to przecież Psychogeniczna Formacja Literacko - Muzyczna.

  Konrad Niemiec czwartek, 15, marzec 2012 21:04 Link do komentarza