1 komentarz

• 

  Wildebeest… Rock z RPA nie jest w naszym kraju zbyt popularny. Właściwie to jest prawie nie znany. No dobra, jest kompletnie nie znany. A czemu? (jak mawia bardzo nieletni syn sąsiada…) Problemy z dystrybucją? Chyba tak, bo od lat 70-tych dzieją się tam fajne rzeczy. Jedną z nich jest Antylopa Gnu czyli Wildebeest. Grupa jest pomysłem Colina Pratley’a i Dave Tatty’ego – fantastycznego skrzypka. Colin gra na perkusji i śpiewa. „Bushrock 1” to zapis niesamowitego koncertu, a właściwie to dwóch koncertów w Upstairs (Sunnyside, Pretoria) 28 lutego i 1 marca 1981 roku. Podstawą są interakcje pomiędzy szalonymi skrzypcami Dave Tarra i świetną gitarą Boet Farber’a. Do tego dochodzą afrykańskie bębny i rytmy oraz anielsko irlandzki wokal Karlien van Niekerk – niezwykle popularnej wówczas, folkowej wokalistki. 9 utworów, 44 minuty muzyki. Melodyjnej, żywiołowej, z radosnym przesłaniem. Widać (słychać) że cały band się świetnie bawi, czuć wielką radość z gry, a czy przypadkiem nie o to w tym wszystkim chodzi…? W każdym razie fajna alternatywa dla naszego napuszonego rocka z dekadenckim przesłaniem, gdzie teksty ocierają się o futurystyczny bełkot i skargę jak artyście źle i jaka mu się dzieje krzywda. Ciężko w to uwierzyć skoro goście wleką za sobą na scenę sprzęt, za który można postawić mały domek, jeżdżą dobrymi furami… i nie wyglądają by kiedykolwiek byli głodni… Szczerości w tym jakoś nie widzę…. A tam – radość, że piękna pogoda, że wokół są przyjaciele, że można się spotkać… i wspólnie pograć. Oj pograli, pograli… Świetna płyta oparta w dużej mierze na improwizacji i na wspólnej zabawie na scenie, a że muzycy naprawdę wiele potrafili – słucha się tego wybornie. Polecam wszystkim znudzonym sztucznością i fałszem współczesnej muzyki, kochającym autentyczność i szczerość w przekazie… Amatorzy miksu folka z progiem również powinni być zachwyceni, oczywiście jak zwykle moim, cholernie subiektywnym zdaniem…

  Aleksander Król sobota, 06, kwiecień 2013 17:37 Link do komentarza