A+ A A-
Bass Colin

Bass Colin

Anglia

Colin Bass (ur. 4.05.1951 r.) to brytyjski muzyk, kompozytor, autor tekstów i producent przejawiający szerokie spektrum muzycznych zainteresowań.

 

 

 

Pierwszym zespołem Bassa był The Krisis, w którym grał na gitarze, nomen omen, basowej (która pozostała jego podstawowym instrumentem) w 1968 roku. Rok później wstąpił w szeregi kapeli Velvet Opera, z którą dokonał pierwszych profesjonalnych nagrań udokumentowanych na singlu „She Keeps Giving Me These Feelings/There's A Hole In My Pocket”, wydanym w 1970 r. Następnie występował z grupą The Foundations. Pewną renomę zyskał powstały w 1972 roku pub rockowy zespół Clancy, którego Bass był współzałożycielem wraz z gitarzystą Ernie Grahamem. Colin występował z grupą do 1975 . roku, nagrał z nią dwa longplaye: „Seriously Speaking” (1974) i „Every Day”(1975). Bass pełnił w nim również funkcję wokalisty.

 

 

 

Po odejściu z Clancy Bass znalazł zatrudnienie w zespole Steve'a Hillage'a. Ich współpracę dokumentuje album koncertowy „Live Herald” z 1979. roku. Manager Hillage'a zaproponował w 1978 roku Andy'emu Latimerowi kandydaturę Bassa na stanowisko basisty Camel po odejściu zeń Richarda Sinclaira. Bass brał udzial w nagraniach płyt „I Can See Your House From Here” i „Nude”, by opuścić Wielbłąda w 1981 roku, jak się miało okazać – nie na zawsze. Przeprowadziwszy się do Paryża Bass udzielał się jako muzyk sesyjny. Dołączył do Camel ponownie podczas trasy koncertowej w 1984 roku, udokumentowanej na płycie „Pressure Points” i DVD pod tym samym tytułem. Następnie wraz z londyńską Orchestra Jazira wykonywał etniczną muzykę afrykańską. Od tego czasu muzyka świata stanowi istotny element jego twórczości. W 1985 roku dołączył do zespołu 3Mustaphas3, grającego „bałkańską muzykę weselną” z domieszką w sumie wszelkiej maści world music. Podobnie jak reszta składu, przyjął pseudonim – Sabah Habas Mustapha. 3Mustaphas3, choć grający muzykę przede wszystkim do zabawy, zarejestrowali do momentu rozpadu szereg płyt. Bass zagrał na albumach: „Shopping” (1987), „Heart Of Uncle” (1989), „Soup Of The Century” (1990), kompilacji „Friends, Friends And Fronds” (1991), koncertówce „Bam! Big Mustaphas Play Stereolocal Music” (1997) i zbiorze „zagubionych” nagrań „Play Musty For Me” (2001).

 

 

 

W 1991 roku Bass pojawił się w składzie reaktywowanego Camel, nagrywając album „Dust And Dreams” i uczestnicząc w trasie, którą upamiętnia album „Never Let Go” (1993). Rok 1993 przynosi debiut folkowego alter ego Bassa, Sabah Habas Mustaphy. Muzyka Mustaphy bazowała na tradycji Indonezji i Filipin. Tytułowy utwór z albumu „Denpassar Moon” (nagranego w Dżakarcie), mający wszelkie znamiona przeboju, został rok później przerobiony przez Filipinkę Maribeth i stał się w basenie Oceanu Indyjskiego prawdziwym hitem. Doczekał się łącznie około czterdziestu wersji. Colin jako kompozytor otrzymał zań szereg tamtejszych nagród, jednak pieniędzy z tantiem nigdy mu nie wypłacono.

 

 

 

Lata 1995-1997 upłynęły Bassowi na wspomaganiu Camel w nagrywaniu arcydzieła „Harbour Of Tears” i na trasie, która w 1997 roku dotarła wreszcie do Polski (potem udokumentowana albumem „Coming Of Age”). Miał jednak czas, by w 1997 roku wydać kolejną płytę Sabah Habas Mustaphy, „Jalan Kopo”. W 1998. roku poznańskim studio „Giełda” Bass nagrał większość materiału na pierwszą w wieloletniej karierze płytę sygnowaną swoim nazwiskiem. W nagraniach wspomogli go kompani z Camel: Andy Latimer na gitarze i Dave Stewart na perkusji, jak również muzycy polskich zespołów Quidam i Abraxas, wybitny jazzowy pianista Wojciech Karolak (tu na organach Hammonda) i... kwartet smyczkowy Filharmonii Poznańskiej. Płyta „An Outcast Of The Islands” prezentowała różne aspekty muzyki Bassa: od art rocka po folkowe ballady. Teksty wielu piosenek inspirowane były postacią Josepha Conrada. W kwietniu 1999 roku wraz z polskimi akompaniatorami Bass odbył trasę po naszym kraju. Kontynuował ją w wielu krajach Europy, by w grudniu 1999 roku powrócić do gościnnej Polski i zagrać 11.12.1999 roku koncert w trójkowym Studio im. Agnieszki Osieckiej, wydany na płycie dosłownie kilka dni później. Swoistym suplementem doń był kolejny koncertowy album „Acoustic Vol.2” z następnego roku.

 

 

 

Równolegle w 1999. roku Bass uczestniczył w sesji nowej płyty Camel. W roku 2000. zarejestrował „So La Li” - trzeci album Sabah Habas Mustaphy, tym razem zaśpiewany w całości po sundajsku. „So La Li” było komplementowane przez media zajmujące się muzyką świata. W ramach promocji tej płyty pojawił się nawet w 2001. roku na Roskilde i Sziget, największych europejskich festiwalach. Rok 2002 to premiera ostatniej jak dotychczas studyjnej płyty Camel - „Nod And A Wink” i minialbumu „Gently Kindly”, stanowiącego zapowiedź kolejnej płyty Bassa wydanej pod własnym nazwiskiem. Wydana w 2003.roku „In The Meantime” okazała się albumem bardzo kameralnym. Znów uczestniczyli w jej nagraniu Polacy, tym razem oprócz instrumentalistów Quidam i Abraxas pojawił się również gitarzysta Michał Wojtas z Amarok. Rok 2003 okazał się także czasem pożegnania Camela z publicznością - Farewell Tour i tymczasowe zaprzestanie działalności wymuszone było pogarszającym się stanem Andy'ego Latimera, cierpiącego na czerwienicę prawdziwą.

 

 

 

Ostatnim jak do tej pory wydawnictwem sygnowanym nazwiskiem Bassa był wspólny występ z Józefem Skrzekiem w Planetarium Śląskim w Chorzowie w 2005 roku. Obecnie Colin Bass mieszka w Berlinie. Prowadzi własną firmę płytową, wspiera innych wykonawców, zwłaszcza z kręgu world music, jako muzyk sesyjny i producent. Jest też gospodarzem cyklicznej audycji radiowej „Habas On Sonntag”. Na swojej stronie internetowej prezentuje swoje wiersze.Pod koniec marca 2008. roku wyruszył w trasę po Polsce wspólnie ze znanym z Camel Denisem Clementem na perkusji i znakomitym gitarzystą bluesowym Prince'm Robinsonem. Bass pojawił się na wielu płytach polskich wykonawców. Oprócz wspomnianego koncertu ze Skrzekiem wystąpił u boku zespołów Belgrad („Czas”, 2000), Amarok („Neo Way”, 2003) i After... („Endless Lunatic”, 2005).

 

                                                                                                             autor: Paweł Tryba

                                                                                             

Oceń ten artykuł
(5 głosów)
(2003, album studyjny)
Oceń ten artykuł
(5 głosów)
(2000, album koncertowy)
Oceń ten artykuł
(3 głosów)
(2000, album koncertowy)
Oceń ten artykuł
(17 głosów)
(1998, album studyjny)

Recenzje Varia

Komentarze

© Copyright 2007- 2023 - ProgRock.org.pl
16 lat z fanami rocka progresywnego!
Ważne! Nasza strona internetowa stosuje pliki cookies w celu zapewnienia Ci maksymalnego komfortu podczas przeglądania serwisu i korzystania z usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. W każdej chwili możesz zmienić ustawienia przeglądarki decydujące o ich użyciu.