1 komentarz

• 

  Czasem dostaję płyty do recenzji w dziwnych okolicznościach. Może koncert nie jest najdziwniejszą z nich, ale jeśli dany zespół akurat na nim nie gra to otrzymanie płyty tej kapeli jest nieco mniej oczywiste. ATME miało wystąpić podczas drugiej edycji festiwalu Prog On Days w Łodzi. Niestety los chciał inaczej, ale gitarzysta grupy, Piotr Guliński i tak przyjechał, żeby się przywitać. Poprzez wspólnego znajomego, od słowa do słowa, wróciłem do domu z albumem „State Of Necessity”. Tak jakoś wyszło.
  Zdziwiłem się słysząc „Worthy Of Pity”, ponieważ ATME nie kojarzyło mi się ze stoner metalem, a tak brzmi pierwszy kawałek na „State Of Necessity”. Piaszczyste riffy i motoryka przypominają liczne zespoły ze słynnego kanału na YouTube, Stoned Meadow Of Doom. Ale już kolejny numer, „Pleasure Box”, zabiera nas w zupełnie inne rejony. Połączenie brzmienia saksofonu i zmysłowego damskiego wokalu oraz ogólnie psychodeliczny klimat i niespieszne tempo zdecydowanie wyróżniają tę kompozycję na tle całej płyty. Kolejnym zaskoczeniem jest to, że później…już nie ma aż takich zaskoczeń. Dwa pierwsze utwory są najbardziej oryginalne. Kolejne są zdecydowanie bardziej konsekwentne i hermetyczne pod względem brzmienia. Jeśli szukacie niespodzianek, to jedną z nich może być „Ananke”, wyrecytowany wiersz bez muzyki, za to po polsku. W większości kawałków dominują mocne gitarowe riffy, połamane rytmy i wokal na pograniczu śpiewu, wzdychania i krzyku. Tak, nie tylko mi kojarzy się to z dokonaniami zespołu Tool. Nie mamy tu do czynienia z ordynarną kopią, choć inspiracje są raczej łatwo wyczuwalne. Te riffy, zaśpiewy, krótkie utwory-przerywniki kojarzą się dość jednoznacznie. Oczywiście nie przeszkadza to w odbiorze materiału. „State Of Necessity” słucha się bardzo przyjemnie, choć ATME gra ciężko, intensywnie i nie szczędzi rytmicznych łamańców. Poszczególne kompozycje są dość długie i bogate w przejścia, a kwintesencją tego stylu jest wieńczący krążek „Hotel Of The Transfiguration”, który trwa ponad 16 minut. Konsekwencję zespołu nie tylko słychać w muzyce, ale również widać w sposobie przygotowania wydawnictwa. Jestem pod ogromnym wrażeniem szaty graficznej albumu. Wprawdzie okładka jest ciekawa i efektowna, ale najlepsze rzeczy dzieją się w środku książeczki. Teksty utworów zostały opatrzone sugestywnymi grafikami utrzymanymi w mrocznym stylu, które silnie oddziałują na odbiorcę.
  „State Of Necessity” ATME to bardzo obiecujący materiał, na którym zespół jawnie pokazuje swoje inspiracje, ale sugeruje, że zdecydowanie stać go na więcej. Liczę na to, że następnym razem panowie jeszcze odważniej zrobią krok do przodu i wyjdą nieco ze skorupy ciężaru gatunkowego. W ich muzyce przydałoby się nieco więcej przestrzeni, ale to drobny mankament, który nie przesłania dojrzałości i profesjonalizmu. Tym bardziej, że płyta została doskonale wyprodukowana, dzięki czemu można się bez problemu rozkoszować kolejnymi dźwiękami. Wspaniała propozycja dla fanów Tool, Soen czy Rishloo.
  Gabriel „Gonzo” Koleński

  Gabriel Koleński niedziela, 17, marzec 2019 16:28 Link do komentarza