1 komentarz

• 

  Trzeba było trochę poczekać na nową płytę Here On Earth, ponieważ od momentu wydania "Thallium" upłynęły aż cztery lata. W tym czasie zaszły dwie poważne zmiany, które mocno wpłynęły na brzmienie zespołu. Po pierwsze, grupę opuścił jeden z gitarzystów, Bartłomiej Niestrój, a po drugie, wokalista Krzysztof Wróbel zaczął śpiewać po polsku, co swoją drogą staje się ostatnio coraz bardziej popularne. To wszystko złożyło się na nieco inny kształt zeszłorocznego, trzeciego albumu studyjnego - "Nic Nam Się Nie Należy".
  Zazwyczaj, kapele z dwoma gitarzystami, po odejściu jednego z nich, po prostu zastępują go kolejnym. Jednak, panowie z Here On Earth poszli w innym, bardziej ambitnym kierunku i postanowili nieco zmodyfikować swoje brzmienie. W dużym uproszczeniu, jest nieco mniej gitar, a trochę więcej elektroniki i klawiszy, choć nie brakuje firmowych, ciężkich gitarowych riffów (chyba najbardziej mocarne znalazły się w "Drzewo i Kwiat" i "Godni"). Wysunięcie instrumentów klawiszowych bardziej na wierzch uważam za ogromną zaletę, ponieważ zabieg ten wzbogacił brzmienie i wpłynął na jego większe zróżnicowanie. Najlepszym przykładem odświeżonego stylu zespołu jest "Ultrakrepidarianizm", ze znakomitym motywem przewodnim, w którym podbity elektroniką riff prowadzący oddaje idealny mariaż gitary z klawiszami. Jednak, "Nic Nam Się Nie Należy" nie przynosi rewolucji, a konsekwentną ewolucję muzyków. To wciąż Here On Earth, które kilka lat temu podbiło serca wielu fanów progresywnych dźwięków w naszym kraju. Nie zmienił się specjalnie klimat muzyki, nadal raczej mroczny i melancholijny, co doskonale współgra z polskimi tekstami utworów. Pod tym względem, też nie jest wesoło, ale takie mamy czasy, które wokalista katowickiej grupy bacznie obserwuje i trafnie opisuje. Poetyka Krzysztofa Wróbla jest momentami niełatwa, trzeba się mocno wsłuchać w słowa, ale to być może celowy zabieg, który zmusza do myślenia i analizowania. Krzysztof bardzo dobrze radzi sobie ze śpiewaniem po polsku, bezlitośnie punktując hipokryzję władzy i instytucji kościelnych, chęć opanowania przez nich ludzkich umysłów czy nasze własne wady, takie jak egoizm i obojętność. Niemniej, nie brakuje też ogromnego uczucia, z którym wokalista śpiewa chociażby w "Dopóki Jeszcze" czy "List" (tu gościnnie pojawia się wokalistka Weronika Skalska).
  Może zabrzmi to trochę banalnie, ale Here On Earth naprawdę otworzyli nowy rozdział w swojej historii wraz z "Nic Nam Się Nie Należy". Po lekkiej zadyszce, którą zespół złapał na "Thallium ", grupa wróciła silniejsza niż kiedykolwiek. Z przewietrzonym brzmieniem i głowami wciąż pełnymi pomysłów, które słychać na nowej płycie. Utwory same doskonale się bronią, mieniąc się na zmianę ciężarem i melodiami (przykładem jednym z wielu jest świetny refren w "Drzewo i Kwiat"!) oraz co najważniejsze, są na tyle wyraziste, że zostają w głowie i chętnie się do nich wraca. Z przyjemnością obserwuję rozwój Here On Earth niemal od momentu wydania debiutu i już nie mogę się doczekać ich dalszych kroków.
  Gabriel Koleński

  Gabriel Koleński niedziela, 26, marzec 2023 13:29 Link do komentarza