1 komentarz

• 

  Pochodzący z Jaworzna zespół Animations istnieje oficjalnie od 2006 roku, choć zdaniem samych muzyków historia tworzonych przez nich dźwięków jest jeszcze dłuższa. Grupa w pewnym momencie trochę się rozpłynęła, ale obecnie panowie powracają po 10 latach z nowym albumem studyjnym, zatytułowanym "Contemporary Guide To Modern Living".
  Już otwierający album "Ashwagandha Propaganda" (swoją drogą, świetny tytuł!) dobrze zapowiada, co będzie działo się na całym albumie - potężne riffowanie, bezlitosna sekcja rytmiczna, nienachalny refren i dwuczęściowa, ekwilibrystyczna solówka gitarowa - najpierw szybka, ostra, później delikatniejsza, bardziej emocjonalna. Utwór kończy rytmiczne, plemienne skandowanie, które może kojarzyć się z dokonaniami Soulfly czy System Of A Down. "Visions" zaskakuje tekstem w języku polskim, który znakomicie tu pasuje, choć nie jestem pewien, czy chciałbym całego albumu Animations po polsku. To eklektyczny kawałek, w którym riffy w stylu Meshuggah przeplatają się z nastrojową partią, z natchnionym śpiewaniem. Generalnie, wokal Frantza Wołocha jest bardzo dużym atutem zespołu i całej płyty. Idąc dalej, "Donor Of Consciousness" nie powstydziłyby się największe światowe gwiazdy metalcore'u. Melodyjne części z czystym śpiewem wspaniale kontrastują z partiami growlu. Do tego, znakomita, bardzo melodyjna solówka. "Digital Royalty" kontynuuje obraną na płycie ścieżkę, nieco lżejsze zwrotki rozświetlają potężny motyw przewodni i gęste riffy, które przeważają zwłaszcza w drugiej połowie utworu. "An Epitaph For The Wasted Childhood" wyróżnia się melancholijnym nastrojem, choć oczywiście jest on podbity ołowianą grą całego zespołu. Zwraca uwagę duża ilość czystego śpiewu, który odchudza nieco kompozycję i wprowadza specyficzną atmosferę. Również solo gitary jest inne - klimatyczne, ale niepokojące. "Broken Clock" to jedyny na płycie utwór instrumentalny. Rozpoczyna go miażdżąca galopada, która może stratować co wrażliwszych słuchaczy, ale nie od dziś wiadomo, że metal to nie rurki z kremem. Dwa razy tę gmatwaninę przełamuje melodyjna, niemal heavy metalowa solówka gitarowa. Końcówka kompozycji ma z kolei nieco industrialny klimat. Najkrótszy w zestawie, "The Final Bow" paradoksalnie nie kończy albumu, a jest mocnym raczej ciosem niż ukłonem, choć znakomite melodie i ogólna chwytliwość sprawiają, że to jeden z najszybciej zapamiętywalnych numerów na krążku. Zamykający całość "Modern Suicide" to dobre podsumowanie całej płyty - utwór jest ultra ciężki, z szybką, nerwową, szarpiącą sekcją rytmiczną i goniącymi je riffami gitarowymi, ale nie brakuje melodii, zwłaszcza w liniach wokalnych. Kompozycję zamyka klamra, ten sam motyw, który rozpoczyna album, co świetnie spaja całość.
  Powiem szczerze, że chyba nie spodziewałem się aż tak dobrego albumu od Animations. "Contemporary Guide To Modern Living" to kawał doskonałego, choć bardzo ciężkiego, nowoczesnego metalu progresywnego, w którym jest miejsce zarówno na growl, siarczyste riffy i łamiącą kręgosłup sekcję rytmiczną, jak i przystępne melodie, chwytliwe zaśpiewy i bardzo ciekawe solówki gitarowe. Jedyne, do czego mógłbym się przyczepić, to czas trwania płyty, bo 40 minut to trochę mało, brakuje jeszcze jednego utworu. Z drugiej strony, przy tej intensywności muzyki, może to i lepiej. Bardzo polecam ten album wszystkich miłośnikom cięższej odmiany progresywnej sztuki i mam nadzieję zobaczyć grupę na żywo.
  Gabriel Koleński

  Gabriel Koleński niedziela, 26, listopad 2023 13:28 Link do komentarza