1 komentarz

• 

  Grupa It's.True.Mentality to czwórka młodych ludzi z Pruszcza Gdańskiego. Płyta Insomnia to już drugie demo w ich karierze. Zespół w swoich materiałach promocyjnych określa swoje najnowsze dokonania jako rodzaj muzycznej opowieści, pokazania drogi, jaką ktoś przebywa od początków stanu bezsenności, aż do momentu popadnięcia w paranoję i całkowitej dezorientacji, czy to senny koszmar czy rzeczywistość
  Temat bezsenności, jako motyw przewodni swoistego koncept albumu może sam w sobie nie jest czymś nadzwyczajnym. Jeśli jednak weźmiemy pod uwagę, że muzycy postanowili opowiedzieć nam tą historię w formie pięciu instrumentalnych utworów, to przyznajmy, iż zadanie to nie jest łatwe. Czy im to się udało to kwestia osobistego podejścia każdego ze słuchaczy tego krążka, a pomocne mogą być tylko tytuły poszczególnych utworów.
  Przyjrzyjmy się więc samej muzyce. Otwierający płytę numer Intro to jak dla mnie najlepszy utwór tego dema. Na przekór tytułowi jest to ponad trzy minutowa kompozycja z ciekawie brzmiącą, otwierającą całość partią basu. Utwór jest w porównaniu do innych na tej płycie dość krótki, ale w pełni pokazuje umiejętności poszczególnych instrumentalistów, jest dobrze zaaranżowany i nie ma w nim nudnych dłużyzn. Dłużyzny zdarzają się natomiast w pozostałych częściach Insomni.
  
  Daily Nightmares to utwór, który od początku troszkę nudzi słuchacza, a ciekawie zaczyna się robić dopiero około 2 minuty, gdy do głosu dochodzi Anna Weyna i jej instrumenty klawiszowe. Jej solowy popis jest ciekawy i pokazuje duże możliwości w kreowaniu brzmienia przez instrumentalistkę. Gdy Anna kończy swoje solowe popisy, próbkę swoich dość dużych umiejętności pokazuje gitarzysta grupy - Andrzej Łebek, racząc nas energetyczną solówką.
  
  The Night is a Day - to najdłuższy numer na płycie. To nieco spokojniejsza początkowo kompozycja, z biegiem czasu robi się ona coraz mocniejsza i bardziej mroczna, by na koniec znów uraczyć nas lżejszymi dźwiękami. I znów, tak jak i poprzednio, najciekawiej robi się, gdy klawisze i gitara grają partie solowe.
  Złowieszczo zaczyna się następny rozdział konceptu - Fear of a sleep, w czym pomagają dźwięki przesterowanej gitary i niepokojąca perkusja. Cały utwór zagrany sprawnie i z dużą dawką energetycznej mocy.
  Całość zamyka numer Mistificated Paranoia. Bardzo klimatyczny początek. Zaczyna się wszystko spokojnie i sennie, by powoli przejść do bardziej mocniejszych dźwięków z mocnym rytmem wybijanym przez perkusistę i budzącymi niepokój dźwiękami klawiszy i gitary.
  A teraz kilka słów podsumowania. Nim napisałem tę recenzję słuchałem Insomni kilkadziesiąt razy. Jak pisałem wyżej, najbardziej przypadł mi do gustu pierwszy utwór z płyty. Pozostałe numeru mnie osobiście tak do końca nie przekonują. Kompozycje są wprawdzie rozbudowane i wielowątkowe, ale czasem ma się wrażenie, że pomysłów nie wystarczało. Są momenty nudnawe, pełne powtórzeń i granych w kółko dźwięków. Najciekawsze są w każdym z numerów partie solowe, które pokazują duże możliwości muzyków. Trzeba jednak uczciwie przyznać, że jeśli weźmiemy pod uwagę iż jest to demo zespołu i pierwsze kroki stawiane przez zespół na muzycznej scenie, to płyta jako całość prezentuje się poprawnie. Brzmieniu płyty też nie można wiele zarzucić. Myślę, że muzycy wyciągną wnioski, doszlifują warsztat i następne kompozycje grupy będą ciekawsze i bardziej przykuwające uwagę słuchacza, czego i im i sobie życzę.
  Ocena 3,5/5
  JanYanoWłodarski

  Jan Włodarski czwartek, 20, listopad 2008 21:05 Link do komentarza