1 komentarz

• 

  Już tak się utarło, że wokal jest połową sukcesu zespołu. Dobry tekst, charyzmatyczny frontman i ogólna oprawa - to podstawa. Czasem zaciera się gdzieś znaczenie najważniejszego instrumentu rocka, jakim jest gitara. Inna sprawa, że w dzisiejszych czasach rozmaite bajery techniczne grają niemal same, a gra na instrumencie nie zawsze zależy od umiejętności muzyka, a od zasobności jego portfela. Smutne to trochę, ale na szczęście jest jeszcze grono zespołów, które gra muzykę wyłącznie instrumentalną. Nie po to bynajmniej żeby zdobyć sławę. Jak już wspomniałem, bez wokalu sławy raczej nie uświadczysz. Zwykle artyści, wywodzący się z klasyki rocka nie potrzebują cudów techniki. Muzykę instrumentalną gra się dla wąskiego grona słuchaczy i dla własnego spełnienia. Taki słuchacz, i taki muzyk godni są na wzajem najwyższych laurów.
  
  Na Ukrainie także gra się ciekawą muzykę instrumentalną. Zespół Paranormal Activity istnieje już 10 lat. Muzycy zespołu nigdy nie starali się znaleźć wokalisty dla swego zespołu, szanując swoje instrumentalne umiejętności techniczne. Ambitne myślenie, w dodatku poparte wydaniem kilku albumów niech zabrzmi jako reklama dla zespołu. Najnowszy album, wydany w 2006 roku, zatytułowany 'Light Refraction' podsumowuje cały ten okres działalności niezwykle udanym materiałem. Osiem kompozycji przenosi nas w świat instrumentarium rocka, gdzie rządzi przede wszystkim gitara. Eugene Popov nasłuchał się nie jednego mistrza strun. Steve Vai, Tomy Iommi, Kirk Hammett, John Petrucci... To zdecydowany najmocniejszy punkt płyty. Gra po prostu świetnie. Sekcji rytmicznej (Alexander Vetrogon - gitara basowa, Anatoliy Polovnikov - perkusja) blisko jest do metalu o progresywnym zabarwieniu. Od Dream Theater po Metallicę. Rozpiętość dość rozległa, ale dająca możliwość rozwinięcia skrzydeł. Klawisze (Artem Maklakov) zdecydowanie pod wpływem Dereka Sheriniana, czyli także ciążą w stronę Teatrzyku Snów.
  Numery są bogato i ciekawie zaaranżowane. Dzieje się w nich na tyle dużo, że podróż w stronę obcej cywilizacji, ku tytułowemu, rozszczepionemu światłu jest bardzo ciekawym doświadczeniem. Najbardziej rozbudowane kompozycje ('The Cosmic Sea', 'Light Refraction' oraz 'Play Of Reflections') zdecydowanie zwracają się w stronę Dream Theater i Gordian Knot. Prawdziwą perełką jest akustyczny, krótki 'Mirror World', z ciekawym, gitarowym motywem. Krótsze utwory zagrane są po prostu sprawnie i pazurem. Wszak najważniejsze jest to, by nie zaserwować słuchaczowi dłużyzny. Tak właśnie jest na tym albumie. Dobry techniczny warsztat poparty pomysłem rządzi!
  Czasem zastanawiam się, czy wciąż uznawane za domniemane, choć z drugiej strony niemal na pewno istniejące obce cywilizacje także wynalazły muzykę. Być może lekko podsuszone stworki, o jajowatych fizjonomiach i wielkich oczach także gdzieś tam w przestrzeni grają na gitarach, keyboardach i garach. Możliwe, że nie potrzebują wokalu, by przedstawić słuchaczowi swoją wizję muzyczną. Ukraińcom słowa są nie potrzebne. Swoją muzykę ubrali przede wszystkim w instrumenty, w myśl zasady 'cel uświęca środki'. Najważniejsze też jest to, że ich muzykę cechuje radość grania. Radość na szczęście jest zaraźliwa, o czym przekonałem się słuchając tego albumu.
  
  4/5 z poleceniem dla Was dotarcia do ukraińskiego zespołu Paranormal Activity
  
  Krzysztof Baran

  Krzysztof Baran środa, 03, luty 2010 00:44 Link do komentarza