ProgRock.org.pl

1 komentarz

• Link do komentarza niedziela, 20 listopad 2011 21:08 napisane przez Mateusz Kunda

  Płyta The Miracle ukazała się po trzech latach od premiery hitu - A Kind of Magic. Jakie zmiany przyniosła? Przede wszystkim Queen nie koncertował już ze względu na chorobę Freddiego Mercury. Przejdźmy do samego albumu.
  
  Otwiera go chaotyczny PARTY, czyli chóralno - gitarowy numer świetnie sprawdzający się w roli introdukcji. Bardzo płynnie, prawie niezauważalnie przechodzimy doKHASHOGGI'S SHIP, którego hard rockowy niemal riff jest dość podobny do tego z... Back in Black AC/DC! THE MIRACLE jest zaś art rockowe. Trochę syntezatorowe, trochę gitarowe, z cudownym tekstem i bajkową aranżacją. Niezwykła jest końcówka. Ze spokojnego, głównego tematu kompozycji przechodzimy do znacznie szybszej partii, gdzie bardzo wyraźnie słychać bas i solówkę Maya. Ta część w mgnieniu oka przeradza się w zaśpiewane chórem
  

  That time will come
  One day you'll see
  When we can all be friends
  Niezwykłe. Kolejny na krążku I WANT IT ALL jest surowy i hard rockowy, z dobrze zapamiętywalnym refrenem i prostym rytmem. Ciekawym pomysłem było też nagłe spowolnienie i wtedy słyszymy głos Briana. Interesujący zabieg. THE INVISIBLE MAN jest bardziej popowe, lub funkowe. Gęsty podkład basowy i intrygujący wokal. Czuć nieco klimaty Michaela Jacksona. Warty uwagi jest jednak riff gitarowy, a także karkołomna solówka. Spodobał mi się też teledysk piosenki. Generalnie dobre dzieło. Bardziej rockowe jest BREAKTHRU, które zaczyna się fantastyczną wokalizą Freddiego (jak za dawnych czasów) i później nagłe przyspieszenie i znów bardzo dostrzegalna praca Johna Deacon. Energetyczny, w pełni porywający numer. Tego nie można powiedzieć o RAIN MUST FALL, które podoba mi się - jak najbardziej, ale czegoś jakby brakło. Kompozycja nie bardzo trzyma się kupy, choć riffy basowe nadają niepowtarzalnego charakteru. Znów mamy ślady funku, choć nie podoba mi się pomieszanie tego charakteru z jakby latynoskim rytmem. SCANDAL to w pełni przebojowa rzecz, z melodyjnymi wstawkami syntezatora, mocnym rytmem i cudownym, silnym wokalem Freddiego. Mało za to gitary. MY BABY DOES ME też nie jest w pełni dobre i porywające. Nudny jest wokal. A w zasadzie tekst, którego jest malutko, stąd Freddie śpiewa w kółko i to samo. Za to niezwykle podoba mi się rola Briana w tym numerze, co sprawia, że jest to numer, którego lubię słuchać. Na koniec niezwykły, progresywny hymn WAS IT ALL WORTH IT z zawiłą konstrukcją, ostrymi riffami i chóralnym wokalem. Cudowna, magiczna piosenka, mająca w sobie pełno patosu i nostalgii. Odczytywana jest jako rozliczenie Mercury'ego z rock and rollowym stylem życia.
  
  W taki oto niezwykły sposób kończymy album, choć niektórzy mają dodatkowe wydania, na których płyta wzbogacona jest o HANG ON IN THERE iCHINESE TORTURE.
  Album The Miracle to ostatni, który nie został przepełniony smutkiem. Warto go posłuchać i zwrócić na niego uwagę. Choć Queen ma lepsze albumy, The Miracle warty jest uwagi.
  Ocena w skali 1 - 5
  4.5