1 komentarz

• 

  Adam Jurczyński, przynajmniej póki co, wydaje swoje solowe płyty z zegarmistrzowską precyzją, jeśli chodzi o odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi krążkami. Trzeci album artysty, zatytułowany "Breath", ukazuje się na rynku dwa lata od poprzedniej płyty i cztery od debiutu.
  Tytuł albumu jest nieprzypadkowy. Z informacji umieszczonej we wkładce dowiadujemy się, że płyta jest w całości poświęcona twórczości zespołu Pink Floyd. Jednak, te nawiązania do słynnej formacji są bardzo subtelne, nienachalne (dźwięki dzwonów w "Voice In Your Soul", tykający zegar w będącym w sumie tylko przerywnikiem "Life And…"). Nie zmienia to faktu, że nowy krążek Jurczyńskiego przynosi pewne zmiany brzmieniowe. Nie brakuje charakterystycznego dla artysty ciężaru, zwłaszcza w utworach wokalnych, ale kompozycje instrumentalne przynoszą niespotykaną dotąd ilość przestrzeni i dosłownie...oddechu.
  Spośród trzynastu utworów zawartych na albumie, cztery zawierają wokale. "The Ocean Of Time" kroczy do przodu na solidnym gitarowym riffie, ale następująca później solówka pozostawia lekki niedosyt. Najdłuższy i najbardziej rozbudowany na płycie, "Power Of Human Mind", zaczyna się od spokojnego grania opartego na mocno brzmiącej sekcji rytmicznej. Później kawałek rozwija się, wchodzą mocniejsze gitary i "posuwiste" solówki, aż do klawiszowego finału. "Traveler" wyróżnia szeptany wokal pasujący do klimatu utworu, spokojnego, choć ponownie opartego na mocnej sekcji. Wieńczący podstawowy materiał, bo mamy jeszcze jeden utwór bonusowy, "The Tree Of Life", rozwija się nieśpiesznie i ciekawie, stanowiąc najbardziej progresywny akcent całości.
  Utwory instrumentalne można podzielić na kilka grup. Część z nich to tylko interludia łączące ze sobą kolejne fragmenty albumu (wspomniane już "Voice In Your Soul" i "Life And…"). Lwią część stanowią kompozycje będące rozwijającymi się, wielowątkowymi solówkami gitarowymi, często na bardzo przestrzennie brzmiącym tle, w których Jurczyński może dać upust swoim umiejętnościom ("Secrets", "Breath", "Crossroads"). Wreszcie ostatnia grupa to utwory zawierające dodatkowe partie saksofonu ("I'm Flying In Your Garden", "Forever"), który wnosi duży powiew świeżości. Tak optymistycznie brzmiącej muzyki na płytach Jurczyńskiego jeszcze nie było! Solówki saksofonu płynnie przechodzą w gitarowe, nie tracąc tego pozytywnego klimatu, co daje świetny efekt.
  Niełatwe zadanie dał Adam Jurczyński swoim słuchaczom. "Breath" to trwający szczyptę ponad godzinę, wymagający, różnorodny materiał, który przynosi wiele znakomitych dźwięków. Tym razem, artysta postawił bardziej na klimat niż ekwilibrystykę, choć kompozycjom nie brakuje techniki. Chodzi bardziej o inne rozłożenie akcentów niż do tej pory. Okazuje się, że Jurczyński dobrze odnajduje się również w bardziej atmosferycznym graniu. Na jego nowym albumie oczywiście znajdziemy typowe dla Adama mrok i ciężar, ale mają one wyjątkowo dojrzałą i wysmakowaną formę. Fanom artysty raczej nie trzeba polecać "Breath", ale nie tylko oni znajdą tu coś dla siebie.
  Gabriel Koleński

  Gabriel Koleński niedziela, 04, czerwiec 2023 13:16 Link do komentarza