1 komentarz

• 

  Na świecie żyją wielcy artyści. Osoby, które całymi latami planują swoje dzieła, a kiedy powstaną reszta ludzkości jest nimi tak zauroczona, że twórca zyskuje nieśmiertelną chwałę. Na świecie żyją też wielcy kopiści. Osoby, które wykorzystują styl innych artystów, tworząc równie piękne dzieła i mimo, że dzieła doskonałych kopiarzy są czasem nie do odróżnienia od twórczości wielkich artystów to w momencie, kiedy ludzkość dowie się, że to podróbka, kopia stylu kogoś innego, dzieło momentalnie traci swoją wartość. Podobnie jest w przypadku zespołu Prisma - chłopaków ze Szwajcarii, którzy wspólne muzykowanie zaczęli już w 2001r. Owocem ich pracy jest płyta Collusion, którą słuchacz może być zachwycony. Tajemnicza muzyka, spokojniejsze zwrotki i eksplodujące refreny, idealnie współpracujące partie basu i gitary solowej, ciekawy wokal - to wszystko powoduje, że płyta wydaje się doskonała. A jednak po przesłuchaniu całego albumu poczucie jego wartości artystycznej spada i nie dlatego, że płyta jest kiepska - dlatego, że materiał na płycie to kopia dokonań formacji Tool. Kopia doskonała& jednak tylko kopia. Muzykom z Prismy zabrakło przysłowiowych 3 groszy od siebie i mimo, iż na płycie są takie kawałki jak: Feeling of Guiltiness, Normal State, Head Trip, Sield Land, przy których słuchacz nie będzie się nudzić, brakuje w nich oryginalności.
  
  Płyta Collusion, dla kogoś kto lubi twórczość pokroju Toola, może być pewnego rodzaju jej uzupełnieniem - dodatkiem, a dla kogoś, kto liczył na coś więcej, płyta chłopaków z Prismy będzie dziełem pozostawiającym poczucie niedosytu z lekką nutką rozczarowania.
  
  Ocena: **

  Michał Włodarski wtorek, 20, październik 2009 00:07 Link do komentarza