1 komentarz

• 

  Holenderska scena rocka progresywnego od kilku ostatnich lat kojarzy się nam głównie z melodyjnym, dość łatwo przyswajalnym i nieskomplikowanym graniem spod znaku neoprogresywnego. Leap Day, Flamborough Head, Silhouette czy Mangrove to tylko niektórzy z przedstawicieli tego nurtu. Już na pierwszy rzut oka są to nazwy które w ostatnim czasie zdobyły sporą popularność także i w naszym kraju, choćby za sprawą działalności wydawnictwa Oskar CD. Jedną z najnowszych pozycji w katalogu tej poznańskiej wytwórni jest najnowszy album formacji Nice Beaver, pochodzącej właśnie z krainy tulipanów.
  
  Już od pierwszych taktów albumu zatytułowanego "The Time It Takes" słychać wyraźnie, w jakim okresie historii rocka progresywnego muzycy Nice Beaver mają swoje korzenie. To zdecydowanie przełom lat 80 i 90 ubiegłego stulecia. Nawet brzmienie tego albumu jest utrzymane w dość charakterystycznych dla tamtych czasów rejestrach, co w żadnym wypadku nie działa dla tego materiału in minus. Wręcz przeciwnie, płyty słucha się z dużą przyjemnością, a tonąca w zielonych odcieniach okładka i pełna ciepłych melodii muzyka mogą być na przykład zwiastunem prawdziwej wiosny w naszych odtwarzaczach.
  
  Postać na której z pewnością od początku zawiesicie ucho to obdarzony mocnym, charakterystycznym głosem Erik Groeneweg który w Nice Beaver nie tylko śpiewa, ale także odpowiada za partie klawiszowe. Notabene bardzo udane, jak to na pełen melodii i ciepła rock neoprogresywny przystało, niezbyt skomplikowane, ale za to bardzo pastelowe, głównie tworzące tło. Choć trzeba zauważyć iż od czasu do czasu wymykające się z jakimś ciekawym solo. Erik także odpowiada za teksty.
  Drugą ważną postacią w zespole jest Hans Gerritse, który wykonuje dla nas partie gitarowe spod znaku takich panów jak Rothery czy Barrett. Hans także tu i ówdzie podśpiewuje, pokazując że i tą umiejętność posiada nie byle jaką.
  Sekcją rytmiczną zarządzają Corbe van Disseldrop (perkusja) oraz Peter Stel (bas, chórki) - notabene członek znanego w naszym kraju Leap Day.
  
  Jak już wspominałem, zespół bardzo zgrabnie radzi sobie w klimatach spokojnych, melodyjnych i brzmiących bardzo ciepło. Ale zdarzają się muzykom Nice Beaver chwile szaleństwa, w których potrafią zagrać przez chwilę ciut mocniej, a także... dość specyficzne skoki na bok, w kierunku delikatnych elementów jazzowych, co powoduje, że płyta nie nudzi nas monotonią, a wręcz zaskakuje dość ciekawymi rozwiązaniami, które bardzo ubarwiają ich muzyczne pomysły.
  
  Najnowsza pozycja holendrów z Nice Beaver to zdecydowanie pozycja dla muzycznych romantyków. Osoby poszukujące jakichś bardziej połamanych i zwariowanych rozwiązań muzycznych raczej na albumie "The Time It Takes" nie zawieszą ucha. Za to zwolennicy takich zespołów przełomu lat 80 i 90 - tych jak: Pendragon, Marillion, Jadis czy IQ wejdą z tym naprawdę udanym albumem w okres zielonej, ciepłej i melodyjnej wiosny. Tak żywej jak okładka tej płyty...
  
  Polecam - mocna czwóreczka z wiosennym plusikiem :)
  
  Krzysiek Jester Baran

  Krzysztof Baran piątek, 03, kwiecień 2015 22:02 Link do komentarza