She

Oceń ten artykuł
(15 głosów)
(2008, album studyjny)
She
CD 1

Act 1
1. Overture
 Scene 1:
2. The Storm
3. The Veil
4. Covenant of Faith
5. Rescue
 Scene 2:
6. The Lost City
7. The Bonding
8. Ambush
 Scene 3:
9. Judgement
10. History
 Scene 4:
11. Confrontation
12. Vigil
Scene 5:
13. Shadows

CD 2

Act 2
 Scene 1:
1. Fire Dance
 Scene 2:
2. Cursed
3. Closer
4. Disbelief
5. Murder
6. The Eleventh Hour
 Scene 3:
7. Resting Place
8. Sands of Time
 Scene 4:
9. Embrace The Fire
10. The Night Before
 Scene 5:
11. The Fire of Life
- Clive Nolan ( keyboards, backing vocals )
- Agneiszka Swita ( vocals )
- Alan Reed (Pallas(Neo) ( vocals )
- Christina Booth (Magenta) ( vocals )
- John Jowitt (IQ, Neo) ( bassist )
- Mark Westwood ( guitars )
- Martin Bowen ( guitars )
- Richard West ( keyboards )
- Steve Williams ( keyboards )
- Scott Higham ( drums )
Wyświetlony 3792 razy
Dział: Caamora
Oznaczone pod
Więcej w tej kategorii: « Closer Journey's End... An Acoustic Anthology »

1 komentarz

  • Marcin Wójcik

    Mogę powiedzieć, że jestem bardzo zadowolony. Trzy lata Nolan karmił nas EPkami (które moim zdaniem były raczej przeciętne), by w 2008 roku uraczyć nas pełnowymiarowym albumem. Mało tego - dwupłytowym. Na najnowszej propozycji tandemu Nolan & Świta pobrzmiewają echa teoretycznie wszystkich odmian proga. Są tu zagrywki typowo metalowe, symfoniczne dźwięki, space rock, gotyk i inne. Trzeba jeszcze zaznaczyć, że muzyka przesiąknięta jest duchem różnej maści folku (folk rock, prog folk), mianowicie pobrzmiewają echa Blackmore's Night i Clannadu. Całość utrzymana jest w formie rockowej opery, jednak niezbyt rozbudowanej. I w tym miejscu muszę to napisać - uważam, że Nolan sporo wyniósł ze współpracy z A. Lucassenem. Już na samym początku rzuciły mi się w oczy typowo Ayreonowskie tytuły - tajemnicze, kosmiczne. Posunę się jeszcze dalej. Uważam, że ów tytuły utworów na She, żeby wyrazić się BARDZO dyplomatycznie, zostały zainspirowane tracklistą i tekstami The Human Equation Ayreona. Tak to odbieram. Poza tym, ogólnie rzecz biorąc - kawał dobrej roboty. Chociaż IMHO mogło by być troszkę agresywniej.

    Marcin Wójcik wtorek, 06, styczeń 2009 12:53 Link do komentarza
Zaloguj się, by skomentować
powrót na górę

Recenzje Rock Neoprogresywny

Komentarze

© Copyright 2007- 2023 - ProgRock.org.pl
16 lat z fanami rocka progresywnego!
Ważne! Nasza strona internetowa stosuje pliki cookies w celu zapewnienia Ci maksymalnego komfortu podczas przeglądania serwisu i korzystania z usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. W każdej chwili możesz zmienić ustawienia przeglądarki decydujące o ich użyciu.