1 komentarz

• 

  Nie wiem jak wielkie są zasoby skandynawskiej sceny rocka progresywnego, ale po raz kolejny zostałem zaskoczony i po raz kolejny także jestem skłonny stwierdzić, że owe nordyckie zasoby prawdopodobnie są... niewyczerpalne! Zespół Cross, kompletnie mi dotąd nieznany zupełnie niespodziewanie znalazł się w moim odtwarzaczu i od kilku dni go okupuje nie chcąc za bardzo wpuścić inne krążki do środka. Grupa jak się okazuje wcale taka nowa nie jest! Powstali w drugiej połowie lat 80-tych i wydali dotąd kilka albumów, które zbierały (jak zdążyłem się zorientować) sporo dobrych recenzji.
  
  Moja recenzja odnośnie najnowszego albumu 'Wake Up Call' też będzie ciepła i pozytywna. Zwłaszcza, że zespół Cross oscyluje wokół klimatów, które są mi bardzo bliskie! Genesis z połowy lat 70-tych. Już bez Gabriela, z czasów Sztuczki z Ogonkiem, oraz Wiatru i Wichru. Bo taki jest właśnie zdecydowany kierunek, który obrali muzycy szwedzkiego zespołu. Zresztą w Skandynawii jest sporo muzyków, którzy lubują się w muzycznych hołdach ku temu legendarnemu zespołowi. Daleko nie szukając: Galleon, Ageness, Anekdoten czy Echolyn...
  
  W muzyce Cross podoba mi się przede wszystkim bogate, pełne brzmienie oraz Banksowskie klawisze. Sporo tu gitarowych zagrywek a'la Hackett. Naprawdę bardzo przyjemnie się tego słucha! Kompozycje dość długie. Najdłuższa ('Waking Up') notabene moja faworytka trwa 17 minut! Sporo się w tych utworach dzieje, nie ma tu mowy o dłużyźnie i przeroście formy nad treścią! Są rozbudowane partie instrumentalne, liczne zmiany tempa i działające na wyobraźnię solówki klawiszowo - gitarowe. Ciekawa barwa głosu wokalisty przyjemnie komponuje się z odbiorem muzyki. Sporo tu chórków, które dodają kolorytu melodiom. Do tego dochodzi fajnie operujący bas i wtórująca mu, zgrabnie bijąca perkusja. Naprawdę nie ma się za bardzo do czego przyczepić!
  
  Obecnie trzon zespołu tworzą: Hansi Cross (gitary, keyboardy, wokale oraz instrumenty perkusyjne), Lollo Andersson (bas) oraz Tomas Hiort (perkusja). Ale to pełne brzmienie muzycy zespołu zawdzięczają też licznym gościom, pośród których mamy chociażby dwie panie grające na elektrycznych i klasycznych skrzypcach. Niby typowy neo-progres, ale jednak bardzo symfoniczny, taki na lata 70-te!
  
  Ciekawa jest także okładka płyty. Patrzące na nas wielkim okiem jajko z całą pewnością nie stara się być mądrzejsze od kury. Wręcz przeciwnie! Skorupka wyraźnie przesiąknięta za młodu symfoniczną klasyką sprawia, że nauka nie poszła w las. Choć wokół jajka bacznie obserwującego okolicę drzew i zieleni jest cała ściana. Bo to jest właśnie taka muzyka. Bardzo zielona, soczysta i zdrowa jak barwy, które opanowały okładkę. Propozycja zaserwowana przez zespół Cross - czego jestem pewien, bez problemu trafi do wielu słuchaczy rocka progresywnego i sprawi dużą przyjemność! Do mnie ta muzyka trafiła po pierwszym przesłuchaniu krążka 'Wake Up Call' i gorąco go polecam Wam Wszystkim!
  
  4,5/5
  
  Krzysiek 'Jester' Baran

  Krzysztof Baran sobota, 14, lipiec 2012 02:41 Link do komentarza