After...

Zespół After... (wielokropek jest integralną częścią jego nazwy) powstał w 2002 r. we Włocławku na gruzach kapeli Awake, gdzie występowali gitarzyści Wojciech Tymiński i Cezary Bregier. W nowo powstałym składzie pojawili się także: basista Mariusz Ziółkowski, perkusista Radosław Więckowski, klawiszowiec Tomasz Wiśniewski i wokalistka Sylwia Wojciechowska. Pierwszym poważnym sukcesem After... było pierwsze miejsce na Przeglądzie Zespołów Muzycznych „Struna” we Włocławku w 2002 roku.
Już w 2003. roku zespół postanowił nagrać debiutancki album, pozyskawszy jako realizatora klawiszowca Quidam, Zbyszka Florka. Nagrania odbywały się jednak małymi partiami, zwłaszcza, że instrumentaliści zaczęli stopniowo dochodzić do wniosku, że do repertuaru After... bardziej pasowałby męski śpiew. Dlatego też we wrześniu 2005. roku posadę wokalisty objął Krzysztof Drogowski. Była to dla niego sytuacja o tyle stresująca, że nagrania jego partii miały odbyć się... miesiąc później, tymczasem angaż nowego wokalisty wymagał zmiany linii wokalnych ( z czym Drogowski poradził sobie samodzielnie) i tekstów ( w czym wyręczyli go koledzy z zespołu). Mariusz Ziółkowski tymczasem został także basistą zreformowanego Quidamu.
Wydana pod koniec 2005. roku płyta Endless Lunatic wypełniona była muzyką delikatną, oniryczną, rozpięta między tradycją rocka neoprogresywnego a atmosferą nagrań Pink Floyd.Ciepłe przyjęcie debiutanckiego albumu zaowocowało pokaźną liczbą zagranych koncertów – jako headliner, a także w ramach supportów gwiazd: rodzimych (Riverside, z oczywistych względów – Quidam), jak i zagranicznych (Fish, Sylvan, Galahad). After... często pojawiał się na scenach zagranicznych, czego ukoronowaniem z pewnością był występ na III Artrock Festival w niemieckim Reichenbach, u boku m.in. IQ. Spock's Beard i Mostly Autumn.
Pod koniec listopada 2007. roku zespół przystąpił do nagrywania drugiego albumu, znów pod nadzorem Florka. Na wydanym w lipcu 2008. roku Hideout After... zaprezentowali nieco mocniejsze oblicze, momentami przywodzące na myśl dokonania Porcupine Tree. Tym razem teksty zostały w całości napisane przez Drogowskiego. Drugi album zespołu miał być tym razem uświetniony udziałem Stuarta Nicholsona, wokalisty Galahad. Niestety, jego problemy zdrowotne uniemożliwiły współpracę. After... pomimo dość krótkiego stażu i skromnego jak na razie dorobku płytowego już teraz jawi się jako znacząca siła polskiego rocka progresywnego – nie „prawem zasiedzenia”, a dzięki niebanalnej twórczości.

Autor: Jot23

Autor: Jot23