1 komentarz

• 

  Dwadzieścia lat temu ukazała się płyta „Etermedia” zespołu Framauro. Z tego co udało mi się wyczytać, album cieszył się dość dobrymi recenzjami i zainteresowaniem słuchaczy. Grupa szybko rozpadła się i słuch o niej zaginął. Nie byłoby w tym niczego nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że jednym z członków zespołu był Ryszard Kramarski, a „Etermedia” pierwszym wydawnictwem dopiero co powstałej firmy Lynx Music. Niedługo potem, na gruzach Framauro, powstało Millenium. I teraz już wiemy, że ten album był ważny, ponieważ wpłynął na historię i rozwój rocka progresywnego w Polsce.
  By uczcić dwudziestą rocznicę ukazania się „Etermedia”, Ryszard Kramarski postanowił na nowo nagrać utwory, które znalazły się na płycie. W studiu wspomogła go ekipa znana już z The Ryszard Kramarski Project i pierwszego solowego albumu Kramarskiego, czyli „music inspired by The Little Prince”. Oryginalne aranżacje zostały odświeżone przez obecny skład zespołu, a nowe teksty są w języku angielskim. W ten sposób, „Etermedia” zamieniło się w „Sounds From The Past”.
  Jak łatwo się domyśleć, lata doświadczenia, rozwój techniki i grupa nieco młodszych, ambitnych muzyków pozytywnie wpłynęły na ostateczny kształt starego-nowego albumu TRKP. „Sounds From The Past” to nie odgrzewany kotlet, tylko stara, sprawdzona receptura, która stała się podstawą dla zupełnie nowego, smakowitego dania. Zmodyfikowane aranże, nowoczesna produkcja, inne, anglojęzyczne teksty i głos Karoliny Leszko powodują, że trudno jest porównywać obie płyty. Nowy album solowego projektu Ryszarda Kramarskiego zawiera w sobie wszystkie elementy, za które fani cenią lidera Millenium. Krążek wypełnia melodyjny, szlachetnie brzmiący i bardzo przyjemny dla ucha rock neoprogresywny w różnych odcieniach i tempach. Na płycie znalazły się podniosły „Visionary Of Heaven”, poruszające „These All Paparazzis” i „Welcome To My Channel” (zwróćcie uwagę na mocne i dające do myślenia teksty!), dynamiczny, utrzymany w szybkim tempie „The Technology Trap”, balladowe, wzruszające „The Fairy Tales Of A Stranger” i „Please Stop The Time” oraz najbardziej rozbudowany „We Know Nothing” z piękną, emocjonalną solówką gitarową Marcina Kruczka. Na koniec zespół zaproponował jeszcze krótki, instrumentalny utwór tytułowy, który w pewnym sensie podsumowuje całość. Właściwie we wszystkich kompozycjach znajdziemy ciepłe, soczyste brzmienie klawiszy, mocno osadzoną sekcję rytmiczną i wspaniałe solówki gitarowe Marcina Kruczka. Wokal Karoliny Leszko jest nieco kontrowersyjny i nie każdemu się podoba, ale na pewno wokalistka jest bardzo charakterystyczna i dobrze śpiewa po angielsku.
  Mam wrażenie, że album „Etermedia” jest już nieco zapomniany i nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że coś takiego jak Framauro w ogóle kiedyś istniało. Słuchając „Sounds From The Past” nie dowiemy się jak brzmiał oryginalny materiał, ponieważ to nie jest reedycja, tylko zupełnie nowy twór. Zatem, nowe wydawnictwo nie ma wartości historycznej, ale jest doskonałą propozycją dla fanów twórczości Ryszarda Kramarskiego i gratką dla tych, którzy nie mieli szans zetknąć się z Framauro. Z drugiej strony, jeśli ktoś ma na półce „Etermedia”, na pewno z przyjemnością postawi obok „Sounds From The Past”, by posłuchać jak można z albumu z potencjałem zrobić coś zupełnie nowego. Równie, jeśli nie bardziej ekscytującego.
  Gabriel „Gonzo” Koleński

  Gabriel Koleński poniedziałek, 12, listopad 2018 22:33 Link do komentarza