1 komentarz

• 

  Poznaliście już historię trzech braci? Jeśli tak, to mam dla Was niespodziankę! Muzycznie namalowana i przedstawiona przez zespół Millenium, saga braci Sundersów doczekała się epilogu. Jak skończyli trzej bohaterowie? No cóż... Wszystkim trzem udało się na ciele wyjść cało z opresji, które sobie sami naważyli. Gorzej ze stanem ducha... Ale o tym dowiecie się, zagłębiając w EP-kę wydaną przez Lynx Music i oczywiście krakowski zespół Millenium. Wkładka płyty jest zaprojektowana w taki sposób, że każdy zrozumie zarówno teksty (polski przekład), jak i pokrótce zapozna się z każdym z trzech braci Sundersów.
  To zdecydowanie mini-album dla tych, którzy z trylogią już się zapoznali. Mamy tu 15-minutową suitę 'Epilogue', która w stylu znanym z poprzednich dokonań, spina swą muzyczną klamrą całą opowieść. Ponadto dwa pozostałe utwory to taki bonus, który każdy fan dopasuje sobie do znanych już mu utworów. To także niejako taka wizytówka grupy, dla tych którzy jeszcze nie znają zespołu - a zaznaczam - warto go poznać!
  Suita zawiera wszystko to, do czego nas zespół Millenium zdążył przyzwyczaić. Są soczyste sola gitarowe, są pasaże klawiszowe, jest bardzo dobra gra rytmiczna. Jest też Łukasz Gall który swoim świetnym głosem opowiadał nam całą historię!
  Pozostałe dwa utwory, to nieco zmienione wersje utworów z 'Numbers...'. Zmodyfikowane dość znacznie, wzbogacone o dodatkowe partie gitary solowej (mmm!) oraz ciekawe, klawiszowe dodatki i eksperymenty Ryszarda Kramarskiego.
  W myśl przysłowia 'cudze chwalicie, swego nie znacie', po raz kolejny pragnę zachęcić do zapoznania się z całą trylogią: 'Vocanda_', 'Interdead' i 'Numbers and the Big Dream Of Mr Sunders', oraz spinającą całą historię ep-ką, o której mowa. To na prawdę kawał ciekawego, dobrego grania. Fani wykonawców takich jak: Pink Floyd, solowy Roger Waters, Marillion, IQ zapewne dostrzegą ich wpływy. Ale to tylko dobrze połączone zapożyczenia, sprawiające, że muzyka sama wpada w ucho...
  Oceniam całą trylogię na piątkę z maleńkim minusem (bo 4+ to za mało :) ) i czekam na następne dokonania zespołu... z niecierpliwością!

  Krzysztof Baran wtorek, 26, sierpień 2008 19:02 Link do komentarza