1 komentarz

• 

  Ta recenzja jest inna od wszystkich, które do tej pory napisałem. Dlaczego? Bo dotyczy płyty wyjątkowej. Jedynej. Ukochanej. Najważniejszej, którą w życiu wysłuchałem, i bez której – mogę to powiedzieć z pełną odpowiedzialnością – nie byłbym tym, kim jestem. Płyty, która mnie ukształtowała. Gdyby mnie ktoś zapytał, jaką płytę wziąłbym ze sobą na bezludną wyspę, odpowiedziałbym bez wahania: 'The Snow Goose'.
  
  A teraz Andy Latimer nagrał ją na nowo.
  
  Nie mam o to do Niego żalu. Los nie szczędził Mu goryczy. Wieloletnie batalie sądowe z niesolidną wytwórnią, poważna choroba - to załamałoby niejednego. A mimo to Andy Latimer po każdym ciosie z niesłabnącą determinacją powracał do grania swojej muzyki, mimo braku jakiejkolwiek zainteresowania ze strony mainstreamowych mediów i wytwórni płytowych. Wierzył, że prawdziwi fani nie zapomną.
  
  'The Snow Goose (Re-recording)' to cegiełka, której nabycie jest obowiązkiem każdego sympatyka Andy’ego Latimera i jego formacji. Tylko tak możemy wspomóc tego Artystę i okazać mu odrobinę wdzięczności za Jego muzykę, bez której świat byłby uboższy.
  
  A jaka jest zawartość 'The Snow Goose (Re-recording)' i czym ta płyta różni się od nagranego niemal 40 lat temu oryginału - to naprawdę nie ma żadnego znaczenia.

  Michał Jurek sobota, 30, listopad 2013 19:11 Link do komentarza