1 komentarz

• 

  Saecula Saeculorum to kolejny nieznany w Europie zespół będący legendą progresywnego rocka z Ameryki Południowej. Ten powstały w 1974 roku w Brazylii zespół tworzyli syn włoskich emigrantów Giacomo Lombardi (fortepian i wokal), José Audisio (gitary), Bob Walter (perkusja), Edson Plá Vieguas (bas), Juninho (bas) i Marcus Viana (skrzypce). W 1976 zespół wydał swój jedyny album po czym rok później się rozpadł. Płyta, która tak naprawdę jest zbiorem nagrań demo (o czym świadczy długość albumu, bo to niecałe 30 minut muzyki) prezentuje rock z symfonicznym rozmachem i wpływami fusion i muzyki klasycznej, oparty głównie o grę skrzypiec i instrumentów klawiszowych.
  Słychać to dobrze w otwierającym wszystko utworze tytułowym, gdzie sam początek może kojarzyć się z The Mahavishnu Orchestra, który sprawnie przechodzi w nieco mroczną część z delikatnym wokalem Lombardiego, po którym następuje znacznie dynamiczniejsza część ze skrzypcami na pierwszym planie i gitarową solówką. Drugi z kolei "Acqua Vitae" rozpoczynają delikatne partie fortepianu z narastającym tempem i wejściami poszczególnych instrumentów. Instrumentalnie wszystko jest tu super. Znowu są tutaj i dynamiczniejsze i łagodniejsze fragmenty. Trzecie "Eu Quero Ver o Sol" rozpoczyna fortepianowe intro po którym wszystko nabiera tempa i mocy. "Constelação de Aquarius" to przede wszystkim wspaniała instrumentalna część środkowa, a zamykający wszystko utwór "Rádio no Peito" ma najbardziej piosenkowy charakter. Nie brakuje tu jednak instrumentalnych popisów i zmian tempa. Piękna, niezwykle udana płyta
  5/5.
  Szymon Chwalczuk

  Szymon Chwalczuk poniedziałek, 06, kwiecień 2020 15:23 Link do komentarza