1 komentarz

• 

  [b]Triana - El Patio[/b]
  
  Muzyki na tej płycie nie da się zdefiniować jednym określeniem, chociaż w Hiszpanii przez pewien czas funkcjonowało hasło nuovo flamenco i ono jest pewnie najbliższe prawdy o niej.
  
  Tak naprawdę jest to niesamowita mieszanka progresywnego grania z przetransponowanym na rockowy grunt flamenco. podlana gęstym sosem psychodelii a wszystko to połączone w idealnych proporcjach, tworzy rockowe dzieło na miarę największych osiągnięć lat 70-tych. Nostalgia i uczuciowość andaluzyjskiej muzyki ludowej, wyraźnie słyszana w dźwiękach gitary hiszpańskiej i ekspresyjnym głosie wokalisty doskonale współbrzmią z rockową dynamiką sekcji rytmicznej czy przecudnej urody dźwiękowymi pejzażami klawiszy (hammondy, mellotron) i fascynującą gitarą. Dzięki temu objawione są w tej muzyce wszelkie barwy, emocje i uczucia wszystkiego co nas otacza. Przez {niestety)niespełna 40 minut podróżujemy przez olbrzymi i czarowny świat emocji, wzruszeń, przyglądamy się, spacerujemy razem z muzyką po tym wspaniałym PODWÓRKU. A może jest to podróż po własnym życiu?. Ale tego możemy dowiedzieć się tylko słuchając [b]Triany[/b].

  Marek S niedziela, 12, październik 2008 20:57 Link do komentarza