1 komentarz

• 

  Ta płyta niewątpliwie została nagrana, aby się podobać. Jest tu wszystko, co pragnęlibyśmy znaleźć na płycie z gatunku symfonicznego rocka z sekcją orkiestralną włącznie. Słuchając jej nie sposób uciec od skojarzeń - już pierwsze wyśpiewane dźwięki przywodzą mi na myśl Supertramp, a dalej sprawdzone i lubiane pomysły rodem z Pink Floyd, Eloy, Renaissance,...
  
  Mnogość tych skojarzeń sprawia, że przynajmniej ja w stosunku do tej płyty mam ambiwalentne uczucia. Z jednej strony przyjemnie się jej słucha, jest równa i dobrze zagrana, z drugiej jednak strony nie sposób nie zauważyć, że jest odtwórcza, pozbawiona momentów, które można by uznać za odkrywcze, brakuje w niej jakiegokolwiek eksperymentowania z dźwiękiem i w tym sensie jest mało progresywna.
  
  Dla konserwatystów prog rocka może wydać się mdła i komercyjna, ale nie sposób jej odmówić jednego - jest ekstraktem tego, co w symfonicznym rocku podobało się najbardziej. U mnie ma za to plus, minus za 'gładkość' i odtwórczość.
  
  W sumie solidne 4.0

  Ghost czwartek, 11, październik 2007 15:24 Link do komentarza