Transatlantic

Transatlantic

USA

Transatlantic jest tzw. Supergupą, założoną przez perkusistę Dream Theater Mike'a Portnoya. Do współpracy zaprosił on wybitnych muzyków progresywnych: Neal'a Morse'a z Spock's Beard (wokal, klawisze, gitara), Roine Stolta z The Flower Kings (wokal, gitara, mellotron) i basistę z Marillion Pete'a Trawavasa. Jak mówi sam Portnoy, głównym zamysłem powstania tego projektu było stworzenie płyty mocno związanej z klimatem progresywnego rocka wczesnych lat 70'.

 

W dorobku grupy są trzy wydawnictwa. Na SMPTe, albumie zrealizowanym w 2000 roku, znalazło się pięć utworów. Na szczególną uwaga zasługuje utwór All Of The Above - 31 minutowa, sześcioczęściowa suita, w czasie której muzycy ukazali pełnię swojego talentu.

 

Ciekawostką jest nazwa płyty. SMPTe to Society of Motion Picture and Television Engineers, do którego w Ameryce należało opracowanie zbioru standardów synchronizacji kamery i aparatury rejestrującej dźwięk. W szerszym (współczesnym a także muzycznym) ujęciu chodziłoby tutaj o synchronizację wszystkiego, od syntezatorów po oświetlenie sceny w celu stworzenia wielkiego multimedialnego widowiska, w którym wszyscy grają idealnie zsynchronizowani. Jeśli taki był zamiar muzyków, to SMTPe jest dowodem na to, że taka synchronizacja czwórki indywidualistów jest możliwa.

 

Podwójny album koncertowy Live In America zrealizowany został rok później. Na albumie tym, oprócz czterech utworów z płyty SMPTe, znalazły się także utwory The Beatles (Strawberry Fields Forever i częściowo utwory Magical Mystery Tour i She's So Heavy) oraz Genesis (część instrumentalną Watcher Of The Skies i w całości Firth Of Fifth). Końcowa minisuita składa się z utworów: There Is More To This World (The Flower Kings), Go The Way You Go (Spock's Beard), Finally Free (Dream Theater) i powtórnie The Beatles She's So Heavy.

 

W 2001 roku ukazała się druga studyjna płyta - Bridge Across Forever. Składa się z czterech utworów, z czego trzy: Duel With The Devil, Stranger In Your Soul i będąca pewnym hołdem poświęconym The Beatles czternastominutowa suita Suite Charlotte Pike, są pod względem poziomu kontynuacją wytyczonej przez SMTPe ścieżki.

Oceń ten artykuł
(1 Głos)
(2014, album studyjny)
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
(2011, album koncertowy CD)
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
(2010, album koncertowy CD)
Oceń ten artykuł
(37 głosów)
(2009, album studyjny)
Oceń ten artykuł
(16 głosów)
(2003, album koncertowy)
Oceń ten artykuł
(52 głosów)
(2001, album studyjny)
Oceń ten artykuł
(14 głosów)
(2001, album koncertowy)
Oceń ten artykuł
(61 głosów)
(2000, album studyjny)

Recenzje Rock Symfoniczny

Komentarze

© Copyright 2007- 2023 - ProgRock.org.pl
16 lat z fanami rocka progresywnego!
Ważne! Nasza strona internetowa stosuje pliki cookies w celu zapewnienia Ci maksymalnego komfortu podczas przeglądania serwisu i korzystania z usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. W każdej chwili możesz zmienić ustawienia przeglądarki decydujące o ich użyciu.