2 komentarzy

• 

  Niedługo po rozpadzie king crimson w roku 1974 Bill Bruford i John Wetton stworzyli bardzo ciekawy band o nazwie UK. Niestety dziś niewiele osób pamięta tą doskonałą można powiedzieć supergrupę i 2 świetne albumy, które po sobie pozostawiła. Za najbardziej udany powszechnie uważa się debiut UK z czym nie koniecznie się zgadzam ale to właśnie ta płyta w pełni pokazała ukształtowany już styl zespołu.
  Tym razem jednak nie będę się rozwodził na temat przeszłości muzyków a zajmę się płytą. Wystarczy powiedzieć że panowie tworzący Uk byli doskonałymi, biegłymi i trzeba powiedzieć doświadczonymi instrumentalistami.
  Album Uk jest dziś zaliczny do kanonu, płytka ta można powiedzieć rzutem na taśmę zalicza się jeszcze do złotej ery pogresu. Nie jest to żadne tam wielkie podniosłe granie a jednak wielu artystów przyznaje się do inspiracji tym dziełem (np dream theater). Podzielam ten zachwyt w 100% ponieważ panowie na luzie, bez napięć i nacisków wytwórni nagrali ciekawy i przyjemny materiał. Ttułowy utwór jest bardzo znany i często odgrywany przez innych artystów, ma on swój specyficzny klimat. Właściwie trudno tu wydłubać coś poza nim bo reszta płyty poprostu płynie i ani mysle czegoś tu przyśpieszać ani przerzucać. Muzyka zespołu jest po męczących płytach starych progresywnych świrów chwilą odpoczynku. Jest tu nieco klimatu king crimson, chwilami trochę jazzu - zasługa pana Bruforda i trochę prostrzych rockowych dzwięków. Jak już mówiłem nie będę za dużo o tym pisał bo można w nieskończoność.
  Siła tej płyty i zespołu Uk polega na tym że nie ma tutaj nic na siłe. EL&P czy późniejsze Yes pozostawiło po sobie wiele kiepskich płyt zrobionych niestety na siłe bo wytwórnia wymusiła to czy tamto, ta supergrupa natomiast po nagraniu 2 poczciwych płyt poprostu zawiesiła działoalność. Formuła się wyczerpała a panowie zeszli ze sceny a wiedzieli kiedy bo mają klasę. Dlatego Uk jest zespołem, który budzi dziś napewno pozytywne wspomnienia a ich debiut naprawdę warto poznać bo to bardzo ale to bardzo przyjemna progresywna, kasyczna i ciekawa pozycja. Bez najmniejszej chwili zastanowienia daje ***** gwiazdek i polecam

  Gacek środa, 30, listopad 2011 23:33 Link do komentarza
• 

  Płyta ze wszech miar znakomita. Nie wdając sie w szczegóły skąd pochodzili muzycy (bo to wszystko jest pięknie opisane w historii zespołu) należy zaznaczyć jedno - mieli w głowie świetny projekt. Byli wówczas czwórką indywidualistów i udało im się stworzyć dzieło!!! Bo ta płyta to dzieło. Naprawdę znakomite kompozycje, znakomicie zagrane. Moje najleposze wspomnienie z tej płyty to rozpoczynający drugą strone analoga utwór ALASKA, gdzie syntezatory na niskich rejestrach wyrywały głosniki, a po kilku przesłuchaniach płyta już w tym miejscu trzeszczała niemiłosiernie. Ale to nikomu w sumie nie przeszkadzało, bo była znakomicie nagrana. Bardzo selektywnie słychać poszczególne instrumenty i można wyłowić wiele smaczków. Po ALASCE następowało znakomite Time To Kill ze znakomitym solem Jobsona na skrzypcach, którze brzmieniem imitowały najlepszą rockową gitarę...
  Wielka płyta, dla wszystkich którzy umieja słuchać.

  Konrad Niemiec środa, 30, listopad 2011 23:33 Link do komentarza