1 komentarz

• 

  Debiutancka płyta brytyjskiej grupy Camel jest nieco inna aniżeli chociażby następne trzy, przez wielu fanów uważane za żelazne pozycje w dyskografii zespołu. Mniej tu wpływów jazzu, muzyki klasycznej, nie ma na niej miejsca na improwizacje i różne muzyczne eksperymentowanie, nie słychać również fletni mistrza Latimera oraz jego późniejszego znaku rozpoznawczego - tej łkającej i przeszywającej gitary. W zamian za to słyszymy czysty stylistycznie rock ale za to jaki! I jeszcze te klawiszowe szaleństwa Bardensa. To trzeba posłuchać! Tym bardziej, że w zamierzchłym 73 roku pańskim ukazało się kilka wielkich płyt a debiutancką Kameli można postawić na jednej półce z takimi dziełami jak chociażby Dark Side of the Moon czy Selling England by the Pound i nie będzie to żadną ujmą dla w/w krążków.
  
  Bardzo polecam ten krążek, w mojej subiektywnej ocenie mocne 4 gwiazdki na 5 możliwych.

  maciek płoszaj piątek, 18, listopad 2011 00:28 Link do komentarza