2 komentarzy

• 

  To był dla mnie szok. Od pierwszego dźwięku. Od wejścia perkusji na Freefall aż po ostatnie dźwięki Lady Fantasy. Album skończony. I w mojej opinii najlepszy album Camela. Słuchając fletu na Supertwister lub pierwszych nutek Andy'ego na gitarze w Nimrodel po prostu się rozpływam. No i nieśmiertelne Lady Fantasy. O tym utworze można by napisać książkę. A przecież niby nic skomplikowanego, ot proste melodie, ale jak wpadające w ucho! Taka, bardzo ładna jest ta płyta. Tak to zdecydowanie dobre słowo - 'ładna'. I niby nie ma jakiegoś wielkiego skoku jakościowego od debiutu, ale kompozycje są zdecydowanie bardziej przemyślane. Każdy instrument, każda solówka i każde słowo wokalisty jest na swoim miejscu. Tylko okładka jakaś taka mało 'progresywna':) Świetny album na odpoczynek od pędzącego świata. Naprawdę łagodzące dźwięki. Zdecydowanie warto podążyć za wielbłądem tym razem. Zaprowadzi was na oazę, nie pustynię. 5/5

  Rafał Ziemba piątek, 04, lipiec 2008 21:37 Link do komentarza
• 

  Odpoczywając nad magicznym Jeziorem Nimrodel, spoglądając w jego czarodziejską taflę, widzisz piękną, wyimaginowaną twarz czarującej elfki - fantastycznej pani znad jeziora - Lady Fantasy. W oddali słyszysz tupot kopyt wspaniałego rumaka, opływającego bielą z dumną postacią Wielkiego czarodzieja - Gandalfa...
  Tak zawsze wyobrażałem sobie treść tej pięknej płyty. Albumu pełnego majestatycznej atmosfery, magii i Tolkienowskiego klimatu. Wszak inaczej być nie może, bo inspiracją do jego nagrania było wielkiego dzieło tego arcymistrza, którego tytułu chyba wymieniać nie muszę...
  Magia tej płyty to absolutne oddanie z głębi serca odczuć Andy'ego Latimera po zagłębieniu się w fantastyczny świat Śródziemia. wszystko tutaj jest podporządkowane tylko jednemu - Magii przez duże M! Gitara i charakterystyczny głos snują nam legendę, która trafia prosto w serce.
  'Freefall' dość agresywnie wprowadza nas w klimat płyty. Jest wręcz hard rockowo ale z charakterysytczną camelowską nutką progresji. Płyniemy razem z gitarowymi cięciami ku fantazji. Instrumentalny 'Supertwister' zapowie nam za pomocą dźwięków fletu klimat znany z 'The Snow Goose', ale jednocześnie wyłoni nam po raz pierwszy tajemniczą postać Fantastycznej Pani. I oto już odpoczywamy nad tonią magicznego Jeziora Nimrodel. Widzimy przemarsz dumnych Elfów. Za nimi pędzi Wielki Gandalf, niemal spojony w bieli z potężnym Gryfem, królem rumaków. Biel skrzy się i pozostawia za sobą smugę srebra zatopionego w strunach gitary Andy'ego i organach Petera Bardensa (suita 'Nimrodel' / 'The Procession' / 'The White Rider'). Potęga Śródziemia mając takich wojowników i czarodziejów, jak muzycy Camel, rośnie w siłę, wznosi się i pobudza naszą wyobraźnię ('Earthrise') przed fantastycznym finałem. Bo oto za chwilę wspomniane przed chwilą instrumenty oraz pełen magii głos Latimera przedstawią nas pięknej Pani Znad Jeziora Nimrodel - Lady Fantasy. Wszak to ona ma zawładnąć naszą duszą i dokona tego, bo nie sposób jest się jej oprzeć...
  Podobnie nie sposób jest oprzeć się muzyce Camel, ale o tym dobrze już wiecie...
  
  Absolutny majstersztyk - kto nie słuchał, niech żałuje i lepiej się do tego nie przyznaje...

  Krzysztof Baran piątek, 04, lipiec 2008 21:37 Link do komentarza