1 komentarz

• 

  Wydany w 1972 roku album Foxtrot grupy Genesis jest powszechnie uważany za pierwsze prawdziwe arcydzieło w historii zespołu. I trudno nie zgodzić się z tą opinią. Muzycy zaproponowali nam 50 minut niesamowitej muzyki która w genialny sposób obrazuje na czym rock progresywny powinien polegać. Mamy więc tutaj potężne dźwięki melotronu okraszone znakomitą grą Steve'a Hackett'a na gitarze; nie można oczywiście zapomnieć o charakterystycznym głosie Petera Gabriela będącym przez wiele lat znakiem rozpoznawczym Genesis.
  Płyta rozpoczyna się od wspomnianych wyżej monumentalnych dźwięków melotronu, które w świetnym stylu wprowadzają nas w klimat tej muzyki. Watcher Of The Skies to z pewnością jeden z największych klasyków zespołu. Jest tutaj wszystko za co tak bardzo kocham ten zespół czyli podniosły symfoniczny nastrój i pejzażowe partie klawiszy Tony'ego Banksa.
  Dalej mamy piękną balladę Time Table, która przynosi nam trochę uspokojenia, ale jak to zwykle bywa jest to tylko cisza przed burzą. Bo następnym utworem jest genialny Get'em Out by Friday - prawdziwa mini rock opera z Peterem Gabrielem śpiewającym wszystkie role. I choć dopiero na płycie Genesis Live z 1973 kompozycja ta przyjmie postać idealną to wersja studyjna naprawdę robi wrażenie.
  Can-Utility And The Coastliners czyli kolejny numer to przede wszystkim genialny popis Tony'ego Banksa na klawiszach. Za każdym razem gdy słucham tej solówi wpadam w nastrój niemal ekstatyczny. Warto też wspomnieć o warstwie tekstowej utworu, który oparty jest na dziejach króla Kanuta; władca ten wierzył, że nawet fale przypływu będą żywiły respekt przed jego władzą. Oczywiście srodze się przeliczył ginąc w odmętach morza.
  Drugą stronę albumu otwiera krótka miniaturka akustyczna Steve'a Hackett'a Horizons. No a później przychodzi czas na prawdziwą muzyczną ucztę. Oparta na Apokalipsie św Jana 23 minutowa suita Supper's Ready jest jednym z najwybitniejszych utworów w historii muzyki rockowej. To prawdziwa progresywna epopeja w której fragmenty liryczne w niesamowity sposób przeplatają się z momentami stricte rockowymi. Na szczególną uwagę zasługują tutaj dwie ostatnie części suity ukazujące zespół w prawdziwie szczytowej formie. Nie można zapomnieć też o monumentalnym głosie Gabriela wyśpiewującym swoje apokaliptyczne wersety.
  Reasumując, Foxtrot to znakomity album, który w pełni przedstawia nam rolę jaką muzycy Genesis odegrali w historii rocka progresywnego i udowadnia, że wybitna muzyka potrafi obronić się nawet po 35 latach.
  5 gwiazdek

  Bartek Kieszek niedziela, 26, sierpień 2007 21:07 Link do komentarza