Clarke, Stanley

Stanley Clarke – urodzony 30 czerwca 1951 roku amerykański basista i kompozytor. Zaraz po ukończeniu Philadelphia Academy of Music przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie od razu trafił pod skrzydła takich sław świata jazzu, jak Horace Silver, Art Blakey, czy Joe Henderson. Przełomowe w karierze Clarke’a okazało się poznanie Chicka Corei, z którym na początku lat ’70 stworzył legendarną dziś grupę - Return to Forever. Współpraca z tym zespołem szybko przyniosła Clarkowi światowy rozgłos, czyniąc z niego pierwszoplanową gwiazdę nurtu jazz-rocka. Solową karierę rozpoczął w 1973 roku, wydając album ‘Children of Forever’. Płyty Clarke’a, zawierające ciekawe i melodyjne kompozycje, stylistycznie od początku zwracały się w stronę funky i soulu. Wiąże się to z faktem, iż wśród twórców, którzy mieli wpływ na młodego muzyka wymienić należy Charliego Mingusa, ale też Billy Coxa i artystów związanych z Tamla Motown. Od lat ’80 jego zainteresowania muzyczne przesunęły się trochę w stronę popu oraz R&B. Clarke, nie zaprzestając kariery muzyka, zaangażował się w produkcję płyt (m.in. R. Ayersa, N. Cole), a także w komponowanie ścieżek dźwiękowych dla telewizji i kina. Jest autorem muzyki do takich obrazów, jak: ‘Romeo musi umrzeć’, 'Tina', czy ‘Transporter’. Listy muzyków, którzy gościnnie zagrali na jego albumach, jak i jego wystąpień u innych sław nie sposób dziś już policzyć.

autor: Jacek Chudzik