Blood, Sweat & Tears – założycielem tego debiutującego we wrześniu 1967 roku zespołu był Al Kooper (nazwę zapożyczono od tytułu albumu J. Casha z 1963r.). Do szalonego pomysłu połączenia w muzyce J. Browna z...orkiestrą Counta Basiego, udało się Kooperowi namówić m.in. Steve’a Katza (z którym niegdyś razem grał w Blues Project) i Randy’ego Breckera. BS&T zadebiutowali w 1968 roku płytą „Child Is Father to the Man”, która okazała się być...falstartem. Koniec końców, z zespołem pożegnał się m.in. jego założyciel (dużo słów krytyki skierowano pod adresem jego partii wokalnych). Zespół tymczasem uzupełnił braki personalne, znalazł nowego wokalistę - Davida Claytona-Thomasa i w 1969 roku wypuścił na rynek drugi album - „Blood, Sweat & Tears”. I właśnie to wydawnictwo do dziś dnia uchodzi za szczytowe osiągnięcie zespołu, a sukces płyty mierzyć można choćby pierwszym miejscem na liście Billboardu, czy nagrodą Grammy za najlepszy album. Kolejnym wydawnictwom Blood, Sweat & Tears – raz lepszym, raz gorszym - sukcesu ‘dwójki’ nie udało się już powtórzyć. Ostatnią wydaną przez BS&T płytą był „Nuclear blues” (1980r.). ‘Encyklopedia Muzyki Popularnej’ odnotowuje, iż „jazz-rockowe brzmienie tej pionierskiej w swym gatunku grupy stanowiło ożywczą odmianę w zdominowanej przez dźwięk gitar muzyce rockowej końca lat 60”.

Autor: Jacek Chudzik