1 komentarz

• 

  Patto to ciekawy zespół. Powstał w 1970 toku założony przez Mike Patto (stąd nazwa). Mike był wokalistą. Dziś kompletnie zapomniany, kiedyś jeden z najoryginalniejszych głosów w muzyce. Coś pomiędzy Rodem Stewardem a Paulem Rodgersem. Zaprosił do współpracy kolegów z grupy Timebox. Grał tam między innymi Ollie Halsall - geniusz gitary, fantastyczny muzyk, który kochał jazz i grał go z rockowym zacięciem, na chyba najbardziej rockowej gitarze świata - gibsonie SG z serii Custom. Ollie to mistrz drugiego planu - muzyk niezwykle skromny, nie rzucający się w oczy (dopiero na scenie zmieniał się w demona gitary), odcisnął swoje piętno w muzyce dzięki występom z Kevinem Ayersem i grupą Tempest. Grupa Patto siłą rzeczy, pomimo rockowych korzeni, zaliczana jest do jazz-rocka, choć moim zdaniem bardziej pasowała by nazwa rock-jazz. Ich debiut to 8 utworów, 48 minut muzyki. Muzyki, wówczas bardzo oryginalnej, z fantastycznym wokalem i absolutnie genialną gitarą. To, co ten gość wyprawia na tym gibsonie wzbudza nawet u dzisiejszych, wszechstronnie wykształconych gitarzystów zdumienie i zachwyt. Do 'szerokiej' publiczności grupa jednak nie przemawiała - dla 'rockowców' było to zbyt jazzowe, dla fanów jazz-rocka - zbyt rockowe. Polecam jednak te dźwięki wszystkim, którzy preferują surowiznę początku lat siedemdziesiątych, a dla wszystkich szukających dobrej gitary (i gitarzystów) - absolutny MUS!

  Aleksander Król poniedziałek, 09, styczeń 2012 16:53 Link do komentarza