1 komentarz

• 

  Mam zaszczyt recenzować kolejną płytę zespołu ze stajni MoonJune Records. Wytwórnia ta raczy nas wieloma wspaniałymi jazz-rockowymi albumami różnych wykonawców, o których na polskim rynku często mało kto słyszał. Nasza strona propaguje DOBRĄ MUZYKĘ. MoonJune Records zawsze celuje w wykonawców, którzy mają coś do powiedzenia.
  Jazz-rock to nie jest muzyka którą sprzedaje się w milionach egzemplarzy - jak płyty Jacksona. To raczej muzyka dla smakoszy.
  I taką płytę dla smakoszy mam w ręku.
  Wielu z Was może się wydawać, że jest koneserem i zna już dużo. Ja też wychodziłem z takiego założenia, ale cieszę się, że wydaje się jeszcze rzeczy które bardzo mile potrafią mnie zaskoczyć i dostarczyć nowych muzycznych przeżyć.
  Płyta zespołu Machine Mass to zjawisko. Ten projekt stworzyło dwóch wspaniałych instrumentalistów. Mnie szczególnie przygwoździł jeden czyli gitarzysta Michel Delville. Facet który odpowiada za brzmienie zespołów douBT i The Wrong Object. Ich pozycje dane mi już było recenzować. Szczególnie The Wrong Object zapadł mi w pamięć, bo to wielka płyta. Podchodząc do płyty projektu Machine Mass wiedziałem więc czego powinienem się spodziewać. I się nie zawiodłem.
  Należy jednakże przyznać, że muzyka prezentowana przez trio Machine Mass jest zgoła innym doznaniem niż wspomniany Wrong Object. Na tej płycie dominuje free-jazz-rock. To wydawnictwo to składanka free jazzowych improwizacji z dużą nutką aranżu. Kapitalne pochody gitarowe, sfuzzowane brzmienie rockowego walca wzbogacone o brzmienie wszędobylskich instrumentów dmuchanych - saksofonu sopranowego, saksofonu tenorowego i drewnianego fletu przywodzą na myśl wiele skojarzeń. Takie brzmienie było słyszalne już ponad 40 lat temu na sławnych płytach Milesa Davisa (np. Bitches Brew) i do dzisiaj się nie zestarzało. Machine Mass stosują zresztą czysto współczesne zdobycze techniki - elektronika, klawisze Rolanda itp. Ale to tylko wzbogaca odbiór i poszerza spektrum porównań.
  Dość powiedzieć, że każdy jazz-rockowy fan zmoże znaleźć tu wiele swoich inspiracji i porównań, bo to bogaty zbiór różnych konwencji znacznie wykraczający poza granice zwykłego jazzu. Dzięki temu taka muzyka się nie nudzi.
  Ale dodać też należy, że nie należy ona do łatwych.
  Nie jest to muzyka relaksacyjna, lecz pełno-prawny towarzysz intelektualnych wypraw interaktywnego odbioru.
  Ta płyta zmusza do myślenia, nie pozwala odetchnąć, ale i na długi czas nie daje o sobie zapomnieć. I chyba o to chodzi - ma działać dłużej niż jedno przesłuchanie.
  Celowo nie rozpisuję się tutaj poszczególnych utworach, bo uważam, że nie ma sensu szatkowania tego wydawnictwa na poszczególne kawałki. Odbierajmy ją jako całość. Choć kiedy pojawia się wokal Saba Telwede płyta zmienia konwencję, to jednak stanowi ona spójną całość opowieści z krainy wolności jazzu. Free dźwięki, free metrum, free melodyka i free skale stanowią o sile tego spojrzenia ma muzykę. Tu nie ma struktur oczywistych - tu jest płynący pochód dźwięków układających się w logiczną całość. Choć czy pragmatyczna matematyczna logika ma coś wspólnego z improwizowaną wolnością?
  Ktoś kiedyś powiedział, że najlepsza improwizacja to ta dokładnie wyuczona... Niech to pozostanie mottem dla tej świetnej płyty.
  Polecam wszystkim bardzo zaawansowanym słuchaczom.

  Konrad Niemiec czwartek, 20, marzec 2014 20:28 Link do komentarza